پاسخ به چند سوال در خصوص آموزش در عصر کرونا - مجله گیلاسفا

اگر علاقمند به دریافت بهترین خدمات تحصیل در استرالیا هستید با ما همراه شوید، با مجری مستقیم ویزای تحصیلی استرالیا، با دریافت مشاوره رایگان از مجربترین تیم مهاجرتی استرالیا، بهترین مسیر را به سوی دانشگاه های استرالیا انتخاب کنید.

بحران شیوع ویروس کرونا، نابرابری و بی عدالتی در عرصه آموزش را برجسته کرد

آندریاس شیندلر/رئیس بخش آموزش و مهارت در سازمان همکاری های اقتصادی (OECD)

در زمان اوج گیری شیوع ویروس کرونا در دنیا، قریب به 1.5 میلیارد دانش آموز مجبور به ترک مدرسه شده و مدارس نیز عملا تعطیل شدند. علی رغم کوشش های زیادی که در بحث آموزش مجازی صورت گرفته، دانش آموزان آسیب های جدی را از این مساله و عدم حضوردر مدارس متحمل شده اند. این مساله واقعا ناگوار است (اگرچه بازگشایی هایی که اکنون نیز در خصوص فعالیت مدارس در بعضی کشور ها انجام گرفته اند، خود، نتایج به مراتب بدتری را می تواند به دنبال داشته باشد). بایستی اذعان کرد که بحران شیوع ویروس کرونا به شدت بر فرآیند یادگیری دانش آموزان اثر منفی داشته است.

با این حال، آنچه که در این میان مهم است این نکته می باشد که بحران شیوع ویروس کرونا، بیش از پیش، نابرابری و بی عدالتی آموزشی را در جوامع مختلف برجسته نموده است. در شرایط کنونی شاهدیم که بسیاری از دانش آموزان در کشور های مختلف، با مشکل دسترسی به رایانه و یا اینترنت با سرعتِ مناسب، دست و پنجه نرم می نمایند. در این راستا، بعضی دانش آموزان که از خانواده های ثروتمندی نیز برخوردار هستند از فرصت استفاده از معلم های خصوصی برخوردار بوده اند. این در حالی است که اکثریت خانواده ها احتمالا از فراهم کردن چنین امکانی برای فرزندان خود محروم بوده اند. این مساله خود موجب ایجاد یک شکاف عظیم آموزشی شده که بعید است این شکاف، به این زودی ها ترمیم گردد.

شرایط آموزش عالی در دوره پساکرونا، بار دیگر بهبود خواهد یافت

دیک استارتز استاد علم اقتصاد در دانشگاه کالیفرنیا

بحران شیوع ویروس کرونا را بایستی بحرانی کوتاه مدت از نظر اقتصادی برای دانشگاه ها و مراکز عالی درنظر گرفت. به نظر نباید آن را یک تهدید بلند مدت تلقی کرد. اگرچه که یکچنین احتاقتصادی وجود دارد.

در نیمه اول سال 2020، بسیاری از دانشگاه های دنیا، بخش زیادی از درآمد های خود را که بابت خوابگاه و شهریه و دیگر خدمات خود کسب می کردند از دست دادند. از سویی، رواج آموزش مجازی در بحبوحه پاندمی ویروس کرونا نیز هزینه های زیادی را به دانشگاه های دنیا جهت فراهم ساختن زیرساخت های لازم در این رابطه تحمیل نموده است. با این حال، به نظر من، بحران پیش آمده علی رغم مسائل فراوانی که برای دانشگاه ها ایجاد نموده، همانطور که پیشتر نیز گفتم، کاملا موقتی است. در آینده نزدیک که اختراع واکسن کرونا موجب برچیده شدن این ویروس گردد، بار دیگر تمایل و گرایش عموم مردم به آموزش عالی احیا خواهد شد و تشدید تقاضا در این بخش، بسیاری از خسارات دانشگاه ها و کالج ها در اقصی نقاط دنیا را جبران خواهد نمود. در قالب جدید، شاید بر نقش آموزش مجازی افزوده گردد با این حال، باز هم این آموزش حضوری است که از اصالت و اولویت برخوردار است. تنها با گذشت زمان اندکی، بار دیگر شرایط اقتصادی دانشگاه های دنیا بهبود خواهد یافت و آن ها قادر خواهند بود امورات و طرح های خود را به پیش برند. با این همه نباید فراموش کرد که دولت های مختلف باید حمایت از دانشگاه های دولتی را که کمتر به هزینه های پرداختی از سوی دانشجویان و بیشتر به بودجه های دولتی یاتکا دارند، تشدید نمایند.

هر چه سریع تر باید به آموزش حضوری بازگشت

لاجر ووزمن، وی استاد علم اقتصاد دانشگاه مونیخ است

همانطور که والدین دانش آموزانی که مدارس فرزندانشان به دلیل شیوع ویروس کرونا تعطیل شده به خوبی می دانند، آموزش غیرحضوری به هیچ وجه جایگزین مناسب و خوبی برای آموزش حضوری نبوده است. بر اساس مصاحبه هایی که ما با بیش از 1000 نفر از والدین دانش آموزان آلمانی داشتیم به این نتیجه رسیدیم که زمان صرف شده از سوی دانش آموزان جهت انجام تکالیف و مطالعه، از 7.4 ساعت به 3.6 ساعت در روز کاهش یافته است. این در حالی است که زمانی که دانش آموزان جهت تماشای تلویزیون، انجام بازی و یا استفاده از گو. شی تلفن همراه در روز صرف می نمایند، به 5.2 ساعت در روز افزایش یافته است. به طور خاص، بیش از یک سوم دانش آموزان فقط 2 دو ساعت یا حتی کمتر را در روز به مطالعه اختصاص داده اند. ما همچنین متوجه شدیم که دانش آموزانِ دختر بهتر از پسر ها با مساله آموزش از راه دور کنار می آیند.

برخلاف این تصور رایج که والدینِ تحصیل نموده قادرند حمایت و نظارت بیشتری را بر فرآیند آموزشی فرزندانشان در بحبحوحه شیوع ویروس کرونا و اجرای طرح آموزش از راه دور، ارائه نمایند، شواهد حاکی از این هستند که افت آموزشی فرزندان آن ها در قیاس با دانش آموزانی که والدینشان از سطح تحصیلات پایین تری برخوردارند، چندان تفاوتی ندارد. بر اساس مطالعات صورت گرفته، آن دسته از دانش آموزانی که در بحث های آموزشی ضعیف تر بودند و وقت چندانی را در این زمینه نمی گذراندند، اکنون زمان بیشتری را صرف بازی کردن، و نه مطالعه می نمایند.

تعطیل نگه داشتن مدارس، در دراز مدت، هزینه های بسیار گزافی را به دنبال خواهد داشت. آنچه که در شرایط کنونی باید لحاظ گردد، دو مساله اساسی است. اول: باید هرآنچه ضروری است انجام گردد تا بار دیگر امکان آموزش حضوری و حضور در مدرسه برای دانش آموزان فراهم گردد. در این راستا بایستی تمامی پروتکل های احتیاطی را نیز برقرار ساخت. در جا هایی که این امکان وجود نداشته باشد نیز بایستی یک برنامه مجازی آنلاین و کامل برای آموزشِ دانش آموزان ارائه گردد. اگر طرح تعیین برای آموزشِ دانش آموزان در شرایط فعلی وجود نداشته باشد که عقب ماندگی آموزشی آن ها را در نظر گرفته باشد، خسارات بسیاری به آینده تحصیلی آن ها وارد خواهد شد. امری که به تبع خود خسارات زیادی را نیز برای آینده کشور ها به دنبال خواهد داشت.

بحران شیوع ویروس کرونا و سرانجام آموزش بین المللی؟

سالواتوره بابونِز/ وی استادیار دانشگاه سیدنی است

پاندمی ویروس کرونا، تاثیر مستقیمی بر فرایند جابجایی دانشجویان بین المللی (و به طور کلی، آموزش بین المللی) گذاشته است. به طور خاص، در این چهارچوب می توان به دانشجویان چینی و تاثیر عدم حضور آن ها در دانشگاه هایشان در کشور های خارجی اشاره نمود. کشور چین حدودا 20 درصد از دانشجویان بین المللی در دنیا را داراست. دانشجویان چینی بر خلاف همتایان غربی خود که اغلب برای مدت کوتاه مثلا یک یا دو ترم در دانشگاه های خارجی تحصیل می نمایند و دوره های آموزشی خود را می گذرانند، عمدتا برای گذراندن کل یک دوره آموزشی (مثلا لیسانس، فوق لیسانس و یا دکترا) وارد دانشگاه های خارجی می شوند. این مساله خود به طور خاص، تاثیری ژرف و عمیق بر اقتصاد دانشگاه های میزبان آن ها مخصوصا در کشور هایی نظیر استرالیا (31 درصد از دانشجویان خارجی حاضر در دانشگاه سیدنی استرالیا، چینی هستند)، کانادا (14 درصد از دانشجویان خارجی حاضر در دانشگاه تورنتو، چینی هستند)، و آمریکا (11 درصد از دانشجویان دانشگاه ایلینویز، چینی هستند) دارد.

در واقع، وابستگی دانشگاه های غربی به دانشجویان چینی موجب شده تا آن ها در برهه کنونی با یک بحران عمیق رو به رو شوند. اینکه آیا دانشجویان چینی پس از سرانجام یافتن بحران شیوع ویروس کرونا بار دیگر به کلاس های درسشان در کشور های خارجی، به همان میزان سابق باز خواهند گذشت، خود یک مساله جدی است. از سویی، شاید دولت چین نیز در این راستا برای دانشجویان چینی، موانعی را ایجاد کند. مواردی نظیر پیر شدن جمعیت چین و خالی شدن مدارس و دانشگاه های آن از دانش آموزان و دانشجویان در سال های آینده، و احتیاج چین به حراست از منابع ارزی خود موجب می شوند تا نسبت به سیاست دولت این کشور در زمینه تحصیل دانشجویان چینی در دانشگاه های غربی (و ایجاد مانع برای آن)، به دیده تردید نگریسته گردد.