این تپ اختر بیوه سیاه، پرجرم ترین ستاره نوترونی است
به گزارش مجله گیلاسفا، دانشمندان جرم یک ستاره نوترونی به نام PSR J0952-0607 را مقدار گیری نموده اند و دریافتند که این ستاره پرجرم ترین ستاره نوترونی است که تا به امروز کشف شده و جرم آن 2.35 برابر خورشید است.
اگر این برآورد درست باشد، این جرم بسیار نزدیک به حد بالای جرم 2.3 برابر جرم خورشیدی برای ستارگان نوترونی است.
یک ستاره نوترونی مانند یک هسته غول پیکر است، االبته هسته ای با جرم یک و نیم برابرجرم خورشید، یعنی جرمی 500هزار جرم سیاره زمین. در این چگالی، اصلاً تعیین نیست که رفتارش چگونه خواهد بود.
ستارگان نوترونی ناشی از فروپاشی ستارگان پرجرمی هستند که قبل از تبدیل شدن به ابرنواختر و پرتاب کردن بیشتر جرم خود به فضا، بین 8 تا 30 برابر خورشید جرم داشته اند.
این هسته ها، با جرمی حدود 1.5 برابر خورشید، از چگال ترین اجرام در کیهان هستند. تنها چیزی که متراکم تر است سیاهچاله است.
جرم آن ها در کره ای با عرض تنها 20 کیلومتر متمرکز می گردد. در آن چگالی، پروتون ها و الکترون ها می توانند به هم بپیوندند و نوترون بسازند. تنها چیزی که مانع از فروپاشی این توپ نوترونی و تبدیل آن به سیاهچاله می گردد، نیروی لازم برای اشغال همان حالت های کوانتومی است که فشار انحطاط degeneracy pressure نامیده می گردد.
به عبارت دیگر دست کم در بعضی جهات، ستارگان نوترونی مانند هسته های اتمی پرجرم رفتار می نمایند. اما چیز عجیب و متفاوت، تشکیل ساختارهای عجیب و غریب به وسیله نوترون ها و تبدیل آنها به سوپ ذرات کوچک تر است.
PSR J0952-0607 یکی از جالب ترین ستاره های نوترونی در کهکشان راه شیری بود. این ستاره ضمناً تپ اختر هم است. تپ اختر یا پالسار یک ستاره نوترونی است که بسیار سریع می چرخد و تشعشعاتی سریع از از قطب های آن ساطع می گردد. همانطور که ستاره می چرخد، این قطب ها مانند یک فانوس دریایی کیهانی عمل می نمایند و به نظر ما که ستاره در حال تپش است.
این ستارگان می توانند بسیار سریع باشند، سرعت چرخش آن ها در مقیاس میلی ثانیه است. PSR J0952-0607 دومین تپ اختر سریع در کهکشان راه شیری است که 707 بار در ثانیه می چرخد. (تپ اختر سریع تر فقط کمی سریع تر می چرخد: 716 بار در ثانیه.)
اما چرا به آن تپ اختر بیوه سیاه می گویند؟ در مداری نزدیک به آن یک ستاره قرار گرفته است. آنقدر نزدیک که میدان گرانشی بزرگ آن مواد را از ستاره همراه می کشد. این ماده یک قرص برافزایشی را تشکیل می دهد که ستاره نوترونی را تغذیه می نماید. تکانه زاویه ای از قرص برافزایشی به ستاره منتقل می گردد و باعث افزایش سرعت چرخش آن می گردد.
ستاره همدم این پاسلار کوچک است و کمتر از 10 درصد جرم خورشید است.
منبع
منبع: یک پزشک