بازی Masters of Albion؛ آخرین فرصت رستگاری پیتر مولینیو - مجله گیلاسفا

مولینیو اصرار دارد که هرگز بازی عالی نساخته است.

مولینیو: من احساس گناه می کنم زیرا من هم فقط یکی از اعضای تیم هستم. افرادی که در این استودیو کار می نمایند، گری، آنا، توماس و تام، اینها دارند بخش هایی از زندگی شان را صرف این بازی می نمایند و من آنها را راهنمایی نموده ام؛ بنابراین وقتی دیدم بازی… من تابه حال نمرهٔ 10/10 از مجله Edge دریافت ننموده ام. می دانم که این مسئله شاید مهم به نظر نرسد اما وقتی با چنین افرادی با استعدادی کار می کنی و نتوانی کار فوق العاده ای خلق کنی… این نیروی محرکه ای است که مرا به جلو می راند.

سوای از دیدگاه منتقدان Edge (بازی های Dungeon Keeper، Black & White و Fable 2 همگی نمره 9/10 دریافت کردند) بعید است در این صنعت مشغول کار باشید و با افرادی روبرو نشوید که به خاطر بازی هایی که تیم های مولینیو در Bullfrog و Lionhead خلق نموده اند وارد این عرصه نشده باشند. این تاثیری است که دیگر سازندگان فقط می توانند آرزویش را داشته باشند.

مولینیو: من مفتخرم که بخشی از زندگی مردم بوده ام اما این تعریف من از عظمت و تعالی نیست. اگر انگیزه ای برای رسیدن به تعالی نداشتم بعید می دانم اکنون در سن 65 سالگی اینجا در مقابل شما نشسته بودم.

علت اینکه مولینیو اکنون در مقابل من نشسته اثری است که ممکن است بازی آخر او باشد: Masters of Albion. این مقاله احتمالاً وقتی منتشر شود که تریلر بازی در Gamescom نمایش داده شده باشد. پس از یک دهه ساخت بازی های موبایل در استودیوی خود، 22Cans، مولینیو همان طور که سال گذشته به GamesIndustry.biz گفته بود به عرصه بازی های رایانه ای و کنسولی بازگشته است.

مولینیو شرح می دهد: من متوجه شدم بازی های رایگان فرمولی برای خود دارند و اگر شما به این فرمول وفادار بمانید، بازی تان عایدی خوبی خواهد داشت اما اگر از این فرمول فاصله بگیرید بازی عملکرد خوبی نخواهد داشت. ازاین رو به دلایل کاملاً شخصی، نسبت به بازی های موبایل مأیوس شدم و از خودم پرسیدم… روی چه چیزی باید تمرکز کنم؟ من در آن موقع 60 سال داشتم و به ناگهان متوجه شدم که این بازی بعدی می تواند بازی آخرم باشد. من رسماً اعلام نمی کنم که دارم بازنشسته می شوم اما وقتی ساخت این بازی تمام شود من در شصت و اندی سالم خواهد بود و اگر یک بازی دیگر بعد آن آغاز کنم به هفتادسالگی می رسم. انتظار به زندگی من به خاطر سبک زندگی ام به صورت روزانه میزان گیری می شود نه سالانه. به تمامی اینها سیگارکشیدن و نخوابیدن کافی را هم اضافه کنید. پس از خودم پرسیدم اگر این قرار باشد بازی آخرم باشد چطور باید باشد؟ اولین چیزی که به ذهنم خطور کرد این بود که می خواهم به خانه برگردم… می خواستم به رایانه های شخصی و کنسول ها بازگردم و بازی ای برای گیمرها بسازم.

ایدهٔ بازگشت به خانه به برنامه ای که مولینیو برای Masters of Albion در سر دارد تعمیم پیدا می نماید. این بازی در سبک فانتزی است جایی که بازیکنان شهری را می سازند که در شب به آن حمله می شود و مولینیو از قابلیت ها و کانسپت هایی موجود در برخی از مشهورترین بازی هایش استفاده نموده است. به عنوان مثال در بازی گیم پلی defender و قابلیت تسخیر شخصیت ها از Dungeon Keeper، دنیا باز و سیستم اخلاق Black & White و شوخ طبعی، دنیا و سیستم مأموریت های Fable در این بازی دیده می شود.

مولینیو: در Dungeon Keeper ما سیستم تسخیر را طراحی کردیم اما بهره برداری و استفاده کامل از آن نکردیم. بازی های نینتندو به نظرم به خاطر همین عالی هستند، آنها در طراحی مکانیک های منحصربه فرد و بهره برداری از آنها به برترین شکل ممکن فوق العاده عمل می نمایند.

بخش نهایی این بازگشت به خانه را می شود در تیم بیست نفره ای که مولینیو برای ساخت بازی تشکیل داده مشاهده کرد. او استودیوی 22Cans را با افراد به نامی از Bullfrog و Lionhead تقویت نموده است. از میان این افراد می شود به آهنگ ساز راسل شاو، طراح بازی یان رایت و هنرمندانی چون مارک هیلی و کریم اتونی اشاره نمود. هیلی و اتونی این روزها به عنوان مؤسسان استودیوی Media Molecule سازندگان بازی دوست داشتنی LittleBigPlanet شناخته می شوند.

مولینیو: درست مثل جمع شدن دوباره یک گروه موسیقی برای باری دیگر است. تنها کسی که در این جمع نیست کارگردان هنری ما پل مک لافلین است که متأسفانه مدتی پیش درگذشت و جای خالی اش بسیار حس می شود. افراد دیگری نیز وجود دارند که دوست دارم دوباره با آنها کار کنم مثل سیمون و دین کارتر و الکس اوانس اما متأسفانه برنامهٔ زندگی و شغلی شان این اجازه را نمی دهد.

پس مولینیو دارد به سبک بازی هایی بازمی شود که به ساخت آنها معروف است، او از بازی های کلاسیک خود الهام گیری نموده و با تعدادی از مشهورترین کارکنان Bullfrog و Lionhead همکاری دوباره می نماید. تمام این اتفاقات هیجان انگیز هستند بااین حال او مشخصاً استرس دارد و در طول مصاحبه با ما سیگار می کشد و چند بار اشک در چشمانش جمع می شود. رویدادهای ده سال پیش، به عبارت دقیق تر عرضه نا به سامان بازی Godus و کمپین کیک استارترش که به خوبی برگزار نشده بود باعث شد یکی از خبرنگاران Rock Paper Shotgun از مولینیو بپرسد آیا او دچار دروغگویی بیمارگونه است. این اتفاق باعث شد مولینیو از دید عموم خودش را پنهان کند و حال پس از صرف ناهار با جف کیلی باری دیگر خودش را در مقابل رسانه های خبری می یابد.

مولینیو: آنچه که در رسانه ها برای من رخ داد خیلی بد بود. این رخداد باعث شکل گیری فشارهای روحی و روانی زیادی بر روی من شد که زندگی فرد را برای همواره تغییر می دهند. من کسی نیستم که احساساتم را پنهان کنم و تنها علت بازگشت دوباره به رسانه ها و در معرض دید عموم قرارگرفتنم به خاطر اعتماد به نفسی است که به این بازی دارم. گفتن به دنیا که من را بر اساس این بازی قضاوت کنید و نه بر اساس وعده ای که هنوز عملی نشده است واقعاً امری دلهره آور است.

وی اضافه نمود: حواس پرتی های بیشتری در آینده دررابطه با رسانه ها پیش خواهند آمد و این امر اجتناب ناپذیر است اما من می خواهم کمی عقب نشینی کنم. من عادت داشتم به همه چیز بله بگویم و واقعاً نمی خواهم دوباره به سخنگو بودن برگردم.

ما مدت زیادی را صرف صحبت دربارهٔ تأثیر بازی های Bullfrog و Lionhead بر روی Masters of Albion کردیم اما بازی های ساخته شده به وسیله 22Cans چطور؟ مولینیو به ما می گوید که سیستم ساخت وساز از بازی موبایل The Trail و مکانیک های ساخت شهری که در پروژهٔ NFT بدفرجام Legacy مورداستفاده قرار گرفته اند از منابع الهام پذیری او هستند. Legacy یک اثر بزرگ دیگر بر روی Masters of Albion نیز داشته است. علی رغم شکست خوردن پروژه، بازی به خاطر فروش زمین های داخل بازی سود زیادی به دست آورده و این سود به دست آمده برای ساخت Masters of Albion مورداستفاده قرار گرفته است.

شکی وجود ندارد که دیدگاه های متفاوتی درباره استفادهٔ پول به دست آمده از یک پروژه برای ساخت پروژه ای دیگر وجود دارد اما نتیجه این است که Masters of Albion از نظر مالی کاملاً خود تأمین شده است و در حال حاضر هیچ ناشری در ساخت آن دخالت ندارد. بااین حال 22Cans تنهای تنها هم نیست. مولینیو شخصی به نام جان کلارک که سابقه کار در کمپانی هایی مثل Eidos، Sega و Tencent را دارد استخدام نموده تا به او در پیداکردن شریکی برای آوردن این بازی به بازارهای بازی های ویدئویی یاری کند.

مولینیو: اگر ما هنوز درگذشته بودیم و نسخه های فیزیکی تنها راه فروش بازی ها بودند و تنها راه برقراری ارتباط با مخاطبان به وسیله مجلات بود من مسئله ای با انجام این کارها نداشتم اما دنیا به جلو حرکت نموده است. شما باید درک عمیقی از استیم و پلتفرم ها داشته باشید و برای رسیدن به این هدف باید افراد زیادی را استخدام کنید که تیم سازنده را تضعیف می نماید. ما مهارت های لازم برای رساندن این بازی به بازار را نداریم. برخی وقت ها دلم می خواهد به دنیای برگردیم که شما باید به کنفرانس E3 می رفتید و در اتاق کوچک و گرمی با 60 خبرنگار می نشستید و به آنها دربارهٔ پروژه تان می گفتید تا آنها را هیجان زده کنید. آن موقع خیلی شگفت انگیز بود اما دیگر وجود ندارد. دیگر به آن احتیاجی در دنیا نیست.

کلارک باور دارد که Masters of Albion بازی است که بیشتر نیازهای ناشران را برطرف می نماید. در زمان فعالیتش در سگا کلارک انتشار Two Point Hospital، بازی که کارکنان اسبق Lionhead و Bullfrog در استودیوی تازه تأسیس خود Two Point Studios ساخته بودند را قبول کرد.

وی اضافه نمود: من از خودم پرسیدم اگر این بازی به من معرفی می شد آیا انتشارش را قبول می کردم؟ و جوابم مثبت بود.

مولینیو (با خنده): و من به کلارک بدترین دموی ممکن را دادم. ما پیش هم نشسته بودیم و من به او گفتم بازی را نشانش را می دهم با این امید که قانعش کند اما هیچ چیز کار نمی کرد.

حس ششم مولینیو به او می گوید که Masters of Albion به صورت Early Access در دسترس قرار می گیرد و این کمی نگران نماینده بود. در Early Access، بازیکنان باید به تیم سازنده اعتماد داشته باشند که آنها پروژه را آپدیت و تکمیل می نمایند و این اعتماد لزوماً چیزی نیست که بازیکنان به مولینیو داشته باشند خصوصاً با پروژه های ناموفقی مثل Godus Wars و Legacy.

مولینیو: بله این ریسک بزرگی است و بازیکنان نسبت به آن تردید خواهند داشت. پس وقتی این بازی در Early Access قرار بگیرد یا اگر بتای محدود برای آن داشته باشیم بازی باید فوق العاده باشد و من می دانم که این طور است.

وی اضافه نمود: برداشت من از Early Access ده سال پیش این بود که شما پروژه ای دارید که کمابیش کار می نماید اما از اول تا آخر قابل بازی نیست بااین حال شما آن را منتشر می کنید تا فیدبک دریافت کنید و به ساخت بازی ادامه دهید. به عبارت دیگر باور داشتم که در اینجا قابلیتی را امتحان می کنید، به نتیجه نمی رسید، آن را دور می اندازید و قابلیت جدیدی را امتحان می کنید اما این واقعیت Early Access نیست. اول ازهمه، بازی باید از اول تا آخر قابل بازی باشد. مردم دارند از پول و وقتشان مایه می گذارند و انتظار دارند که یک بازی کامل را تجربه نمایند نه فقط بخشی از آن را. دوم، Early Access پلتفرمی برای برطرف باگ ها نیست. شما نمی توانید با خودتان فکر کنید خوب ما لازم نیست تستر استخدام کنیم و در عوض از Early Access استفاده می کنیم. شاید تعدادی از مسائل به وسیله بازیکنان پیدا شود اما بخواهم کلی بگویم بازی باگی ندارد. آنچه که می شود در بازی قرار نداد و شاید من اشتباه بکنم این است که اگر کات سین دارید می توانید به جای آنها چیز دیگری قرار دهید. اگر دیالوگ دارید می توانید دیالوگ جایگزین قرار دهید و حتماً لازم نیست از صداگذاران معروف برای Early Access بهره ببرید. با تمام این حرف ها من معتقدم که باید Early Access داشته باشیم زیرا فیدبکی که دریافت می کنید می تواند بسیار ارزشمند باشد. به نظرم Early Access بخشی از روند ساخت بازی های ویدئویی است اما باید به شکل کاملاً مسئولیت پذیرانه ای با آن برخورد شود.

وقتی مولینیو تصمیم گرفت از رسانه ها دوری کند و به برنامه نویسی بازشود او این کار را با این باور انجام داد که جواب تمامی نقدها ساخت یک بازی عالی است. پس آیا او Masters of Albion را فرصت رستگاری خود می داند؟

مولینیو: جواب تمامی آن مسائل یک بازی عالی است. پس تا حدی بله این طور هست. در ابتدای کار زمانی که هنوز داشتم به ساخت بازی فکر می کردم رستگاری نیروی محرکه قدرتمندی بود اما اکنون کم رنگ تر شده است و من بیشتر می خواهم بازی عالی بسازم به خاطر اینکه می خواهم یک بازی عالی بسازم.

واضح است که رؤیای پشت Masters of Albion این است که این بازی، تنها بازی عالی مولینیو، رستگاری او و دریافت نمایندهٔ نمرهٔ دست نیافتنی 10/10 از مجلهٔ Edge است.

منبع: Gamesindustry