حفاظت از ایمپلنت های داخل بدن با پوشش های لایه نازک - مجله گیلاسفا

به گزارش گروه فناوری خبرنگاران، شرکت پیکوسان (Picosun) اعلام نمود که نتایج جالب توجهی در کپسوله کردن دولایه های آلی از جنس فلز برای استفاده در بخش پروتز های نانو و زیست الکترونیک به دست آورده است. نتایج آنالیز های این شرکت نشان می دهد که نانولمینت های این شرکت به روش لایه نشانی اتمی به دست آمده است و می تواند در محیط آبی در برابر خوردگی مقاومت نموده و سدی جادویی ایجاد نماید.

این نتایج برای کاربرد های پزشکی لایه نشانی اتمی و ایمپلنت اهمیت زیادی دارد، جایی که اجزاء فلزی و میکروالکترونیک حساس باید در برابر خوردگی ناشی از مایعات بدن محافظت شوند.

پیکوسان نشان داده است که نانولمینیت های لایه نشانی شده اتمی به طور کامل مانع از انتشار یون های پتاسیم، سدیم، کلر و فسفات می شوند که شناخته شده ترین گونه های خورنده در محیط آبی هستند. این آزمایش ها به مدت دو ماه در محلول بافر پی بی اس و در دمای 87 درجه سانتیگراد مورد آزمایش قرار گرفته است.

بسیاری از مواد مورد استفاده توسط پیکوسان غیرسمی بوده و برای بافت بدن انسان ایمن هستند که انعطاف پذیری خوبی برای طراحی محفظه های نانولمینیت دارند. برای محافظت از الکترود های فلزی (پلاتین) ابتدا پوشش اکسید هافمیم با روش لایه نشانی اتمی روی سطح قرار داده می گردد و روی آن یک پوشش سدی قرار می گیرد و در ادامه یک لایه پلیمر آلی زیست سازگار روی سطح ایجاد می گردد.

ماحصل این لایه ها، محصولی است که نفوذ در آن امکان پذیر نبوده و پایداری بالایی دارد. اکسید هافمیم چسبندگی خوبی داشته و موجب سیل شدن (آبندی) محصول می گردد. این شرکت برای اثبات عملکرد این محصول، آن را به مدت 450 روز در دمای اتاق در محلول PBS قرار داده است.

نتایج هر دو آزمایش نشان می دهد که پتانسیل های بسیاری در این فناوری لایه نشانی وجود دارد و از این فناوری می توان به عنوان رهیافتی کاملا جدید برای غلبه بر چالش های حوزه پزشکی استفاده کرد.

فرایند کوچک تر شدن محصولات و ادغام آن ها با ادوات میکروالکترونیک در بخش ایمپلنت های پزشکی نیز وجود دارد که موجب پیچیده تر شدن محصولات می گردد که با این کار، روش های سنتی محافظت و کپسوله کردن جوابگوی احتیاج صنعت نیست و باید به سوی استفاده از فناوری های نوین گام برداشت.